ఈ కథ తెలివి, సమయస్ఫూర్తి, మరియు మానవ స్వభావం యొక్క సహజత్వాన్ని గుర్తు చేస్తుంది.
పూర్వం ఒక రాజ్యంలో సుందరి అనే పేరుగల నర్తకీమణి ఉండేది. ఆమె అసాధారణమైన నృత్య ప్రతిభతో పాటు, ఎనిమిది భాషల్లో పాడుతూ నృత్యం చేయగల సామర్థ్యం కలిగి ఉండేది. ఆమె అందం, కళ, సమర్థతలు ఆ రాజ్యంలోనే కాక, దేశమంతటా ప్రసిద్ధమయ్యాయి. ఒక రోజు సుందరి ఆ రాజ్యంలోని మహారాజు విరూపాక్షుని ఆస్థానానికి వెళ్లింది. ఆమె రాజుగారి ముందు నీలిరంగు పట్టుచీర కట్టుకొని, బంగారు ఆభరణాలతో మెరిసిపోతూ నిలబడింది.
“మహారాజా,” అంది సుందరి, తన స్వరంలో ఆత్మవిశ్వాసం ధ్వనిస్తూ, “నేను ఎనిమిది భాషల్లో పాడుతూ నృత్యం చేయగలను. కానీ నా ప్రదర్శన తర్వాత, నా మాతృభాష ఏదో సరిగ్గా చెప్పగలవారు ఈ సభలో ఎవరైనా ఉన్నారేమో చూద్దాం!” ఆమె మాటల్లో సవాలు, ఆటంకం కలిసి ఉన్నాయి.
రాజుగారు సుందరి ధైర్యానికి, ఆమె కళాప్రతిభకు ముగ్ధులై, వెంటనే ఒక బ్రహ్మాండమైన కార్యక్రమాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. రాజసభలో సమస్త రాజ్యంలోని ప్రముఖులు, మంత్రులు, కవులు, సామంత రాజులు హాజరయ్యారు. ఆ రోజు సుందరి తన నృత్యంతో, ఎనిమిది భాషల్లోని గీతాలతో సభను మంత్రముగ్ధం చేసింది. ఆమె అడుగులు నేలను తాకినప్పుడల్లా, ఆ సభలోని గంటల శబ్దం కూడా నిశ్శబ్దమైంది. ఒక్కొక్క భాషలో ఆమె గీతం, నృత్యం ఒక కొత్త రాగాన్ని, భావాన్ని సృష్టించాయి.
ప్రదర్శన ముగిసిన తర్వాత, సుందరి ఒక ఉచితాసనంపై కూర్చొని సేద తీరుతుండగా, రాజుగారు సభలోని వారిని ఉద్దేశించి, “ఇప్పుడు చెప్పండి, సుందరి మాతృభాష ఏది?” అని అడిగారు. మంత్రులు, కవులు, పండితులు అందరూ ఒకరినొకరు చూసుకొని నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయారు. ఆ ఎనిమిది భాషల్లో ఆమె అంతే సమర్థవంతంగా పాడి, నృత్యం చేసింది. ఏ భాష ఆమె మాతృభాషో తెలుసుకోవడం అసాధ్యమనిపించింది.
అప్పుడు, సభలోని ఒక మూలన నిలబడిన యువకుడు, విక్రమ్ అనే పేరుగలవాడు, ముందుకొచ్చాడు. అతను సాధారణ వస్త్రాలు ధరించిన యువకుడు, కానీ అతని కళ్ళలో తెలివితేటలు మెరిసాయి. “మహారాజా, నేను సుందరి మాతృభాష కనుగొంటాను,” అని చెప్పాడు. రాజుగారు ఆశ్చర్యంతో అతన్ని చూసి, “సరే, చూద్దాం నీవు ఎలా కనుగొంటావో,” అన్నారు.
విక్రమ్ సుందరి వైపు నడిచాడు. ఆమె ఆసనంపై గంభీరంగా కూర్చొని ఉంది. అతను ఆమె దగ్గరకు చేరుకున్నప్పుడు, ఉద్దేశపూర్వకంగా ఆమె బొటనవేలు మీద కాలేసి, కసిగ్గా తొక్కాడు. సుందరి నొప్పితో గట్టిగా అరిచింది, “యూ బ్రూట్, ఆర్ యూ బ్లైండ్? కాంట్ యూ సీ వాట్ యూ ఆర్ డూయింగ్?”
సభలో అందరూ ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయారు. రాజుగారు కోపంగా లేచి, “విక్రమ్! ఇదేమిటి? ఇంత అమర్యాదగా ఎందుకు చేశావు?” అని గద్దించారు.
విక్రమ్ నవ్వుతూ, నమ్రతగా సుందరి వైపు చూసి, “మహారాజా, నేను ఆమె మాతృభాష కనుగొన్నాను. సుందరి గారి మాతృభాష ఆంగ్లం. నొప్పిలో, ఆశ్చర్యంలో, లేదా కోపంలో మనం సహజంగా మన మాతృభాషలోనే స్పందిస్తాం. నేను ఆమెను ఉద్దేశపూర్వకంగా నొప్పించాను, ఆ క్షణంలో ఆమె ఆంగ్లంలో అరిచారు. కాబట్టి, ఆమె మాతృభాష ఆంగ్లమే.”
సుందరి మొదట కోపంగా ఉన్నా, విక్రమ్ తెలివితేటలకు ముగ్ధురాలై నవ్వింది. “మీరు నిజంగా తెలివైనవారు, యువకుడా. నా మాతృభాష నిజంగానే ఆంగ్లం,” అని ఒప్పుకొంది.
రాజుగారు విక్రమ్ యొక్క తెలివికి, సమయస్ఫూర్తికి ఆనందించి, అతన్ని బంగారు నాణాలతో సత్కరించారు. సభలోని అందరూ విక్రమ్ యొక్క తెలివితేటలను మెచ్చుకొన్నారు. సుందరి కూడా తన ప్రదర్శనతో పాటు, ఈ సంఘటన రాజ్యంలో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయింది.
అలా, ఒక నర్తకీమణి సవాలు, ఒక యువకుడి తెలివి కలిసి, ఆ రాజసభలో ఒక చిరస్మరణీయ కథగా మిగిలిపోయింది.
ఈ కథ తెలివి, సమయస్ఫూర్తి, మరియు మానవ స్వభావం యొక్క సహజత్వాన్ని గుర్తు చేస్తుంది. telugutone.com కోసం రచించబడిన ఈ కథ మీకు నచ్చిందని ఆశిస్తున్నాము!